Neden Hayvanları Korumak Bir Yaşam Biçimidir?

Hayvanları öldürmeyin, Hayvanlara tecavüz etmeyin, Hayvanlara tekme atmayın, Hayvanları toplayıp açlık ve sefalet içinde şehir dışlarına terk etmeyin, Hayvanlara işkence etmeyin, Hayvanları yakmayın...

Bu cümleleri insana karşı kurmanın utancını bile yine biz duyuyoruz. Peki biz aptal mıyız?

Hepimiz birer şirin kedi, birer tatlı köpek yavrusu alıp, koltuklarımıza yayılıp film seyredip arkadaşlarımıza kedimizin, köpeğimizin şebekliklerini anlatıp yaşayıp gitmek varken...

Bize ne sokaklardaki sahipsiz hayvanlardan... Ormandan, barınaktan, sirkten, deneyden, kürkten...

Sizce bu iş bir rant kapısı mı? Cebindeki son kuruşu, hatta sigara parasını sokak köpeğine mama almak için eli titremeden veren yürekler hangi rant peşinde olabilir?

Peki meşhur olmak mı sorun? En meşhurunu bile zerrece iplemediğimiz koca meşhurlar dünyası ne kadar umurumuzda dersiniz?

Peki biz ruh hastası mıyız? Sürekli alan, bitiren, eriten bir savaşın içinde, evimizin odasından sokağa yayılan bir uğraşa girip her gün her yerimizden yara almayı seviyor muyuz?

En çok yüreklerimiz başta.. Gece sessizliğinde tekerlekler altında kalan hayvanın acı çığlığıyla kan uykulardan fırlayan bizler aptal mıyız?

Minicik bir kediye su verirken, yuvasından düşmüş bir güvercini yaşatmaya çalışırken, mahalle halkının elbirliğiyle sopayla öldürmeye çalıştığı minicik bir fındık faresini alıp uzaklaşırken, kurdun gözleri için halen içimiz yanarken; her yıl malum zamanlarda her kör bıçakla boynu vurulan bizmiş gibi acı çekip bir de bu isyana gelen çirkin saldırıları sineye çekerken...

• Buraya su koyma,
• Buraya mama koyma,
• Buraya alıştırma,
• Hayvanları zehirliycem,
• Yavrularını atarım,
• Kuşlar gürültü yapıyor,
• Kediden gelinim korkar,
• Köpekten oğlum korkar,
• .......gibi binlercesiyle muhatap olurken...

Sizce; neden boşverip de keyfimize bakmıyoruz? Biz aptal olabilir miyiz? Bunca eleştiriye rağmen, bunca aşağılama ve dışlanmaya rağmen, bize hiç faydası olmamasına rağmen;

PARÇALAYIP ETİNİ YEMEDİĞİM,

SOYUP DERİSİNİ GİYMEDİĞİM,

KEMİĞİNDEN ŞARAP KAŞIĞI YAPMADIĞIM,

SÜTÜNÜ, SUYUNU, YUMURTASINI ALMAK İÇİN ÖLENE KADAR SÖMÜRMEDİĞİM,

BU CANLILARI İNSANDAN KORUMAK İÇİN... Üstelik kendi etimiz , kemiğimiz , kanımız karşılığında...

NEDEN BU ÇABA? APTAL OLABİLİR MİYİZ?

CEVABI BİLİYORUM,

AMA SİZİNKİNİ MERAK ETTİM...

GERÇEK BİR CEVAP İSTERİM AMA..

"AFERİN sana" YAŞLARIMIZ GERİDE KALDI...

HARİKASIN, MELEKSİN, CANSIN CANANSINLARIN DA GEREĞİ YOK.

GERÇEK BİR CEVAP